شعر مهرداد

در مکتب عشق به پاییار هجران  گذاشته ایم

در خواب و بیداریدر گذر عشق  پیمان گذاشته ایم

چه خوش ، آمدی  به پنجره خیال یارا یارا

در پنجره ، گل اطلسیو یاس جاودان گذاشته ایم

شرر به جان زده اینیامدی هنوز، ببین

به درب میکده دلبیقرار آتشفشان  گذاشه ایم

ساقی کجایی بده بدستما جامی از سر لطف

در ساغر شکسته دریاییبیکران گذاشته ایم

رنگ پاییزی گرفته استحال و هوای دل

در بوم رنگ پاییزی   بهاران  گذاشته ایم

مهر دلش نلرزید برایکس به غیر یار

  در طاقچهدل ، تمنای جانان گذاشته ایم

                                                                                                                 15/7/98

                                                      21/7/98

                                                       25/7/98

                                        مهرداد عسکری بهبهانی ( مهر)

وقتی خلیدی آرامآرام در من

وآمدی به پنجرهخیالم

با گدانهاییپراز ستاره

با گدانهاییپرازنور

جادوی چشمانت

مرا برد بهسرزمین عشق

از همه چیز رهاشدم

این آغازی بودبرپایانم

                                                             13/6/98

                                                   مهرداد عسکری بهبهانی (مهر)

شبی که سکوتمشکسته شد

آتش زیر خاکستریبودم

که با نسیمیفریاد شدم

این فریاد خاموش

در من زنده شد

طلب می کردم

واژه مقدس را

چون در کویریبدنبال آب

چون در سرابیبدنبال آب

تا روح سرگردانخود را

سیراب کنم ازعشق

                                               27/5/98

                                      مهردادعسکری بهبهانی (مهر)

خیره به  برگ سفید

 مات مانده ام                                                                                                                  تا برسد به من کلام تازه ای

تا قلمم برقصد                                                                                                             بِدرم  جامه  را

فریاد گشته ازتحجر عمیق                                                                                                 که بر اندام من جاری می شود

و این پلشتی کهمی برد مرا

به سیاه چاله  کهکشان

اندام من درانزوا از ماه و مهتاب  و ستاره ها   

می سوزد درکهکشان

در این ره گذر بر رویمکاغذ سفید

لبخند میزند

می گردد سیاه

پر می شود ازامید

پر می شود ازانتظار

                                       16/5/98

                       مهرداد عسکری بهبهانی (مهر)

دل درکمند گیسوافشانی گذاشته ام که مپرس 

در نگارخانهدل  نشانی گذاشته ام که مپرس 

برد  مرا به کوچه پس کوچه خیال

دل را  درره سرو روانی گذاشته ام که مپرس 

چه برسرمنسرگردان پیر میگذرد 

که قلمم را درگروابروکمانیگذاشه ام که مپرس 

مهربا شیدایی نقبمیزند به خاطرات

باخیال درطاقچهدل گلدانی گذاشته ام که مپرس 

                                               5/5/98

                                  مهرداد عسکری بهبهانی (مهر)

دراین سرا کهسرای من است

هرکس میکشد بهکام خویش

  نمانده است عشق ومحبتی

دراین سرا که دلبیقرارمن است

صد حیف کشیده امجفای دوست

آیا این سکوتجزای من است ؟

هرروز کشیده امفراق تازه ای

این جرم کمترینبرای من است

این بودجرمشیدایی و عاشقی ؟

جدایی فقط راه چارهی من است؟

دروادی جنون سنگتمام گذاشته ام

درحسرت واژه ایکه درخیال من است 

                                               1/5/98

                                  مهردادعسکریبهبهانی (مهر)

چه کشیده ام از بیقراریوتنهایی  خدا داند

زنجیر به پاکشیده ای با رعنایی   خدا داند

از روز الست اینبود تقدیروروزگار شاید

چه می نویسدسرنوشت از رهایی  خدا داند

 نگاه غزلخوانت برد مرا به هفت شهرعشق

خود ندانم توندانی  گفتی  ازجدایی خداداند

ازدرد ورنج درخودنشسته ام  شبهای دراز

خوش با خیالت بردهای با شکیایی خداداند

طبل رسوایی بردهاست  شتابان  مهررا

به دام بلاکشیده است چشم شهلایی خداداند

                                          17/4/98

                              مهرداد عسکریبهبهانی (مهر)

چه کردی که دلمکرد آه و فغانی

کردی جور و جفایک لحظه وآنی

شروشور از یادبرفت از جوانی

آینه ی مهربشکستبا درد نهانی

                                              11/3/98

                                    مهردادعسکری بهبهانی ( مهر)

چه کسی برده است

قاصدک ها را

به راه دو

باد برده استانگار

کدامین  امواج سهمگین

شکسته است

بادبانهایقایقها را

و سرگردانگردانیده در دریا

بی آب

سله بسته لب ها

در اندیشه ام

من هم سوارقایقی بی بادبانم

چگونه میرساندمبه ساحل امن

در ظمات شب

که ابرها راه های نفوذ مهتاب را گرفته اند

و هراز گاه ماهمی کشد رخ

امواج شلاق میزنند

بر اندام قایقها

من سرگردانبدنبال فانوس دریائیم

                                           7/3/98

                                 مهرداد عسکری بهبهانی (مهر)

دل داده ام بردلبر جانانه ای

به بند کشید ساحردردانه ای

چشمش سختگریبانم گرفت

برد مرا آن مطلقیک دانه ای

شروشورش ببین غمزهو نازش ببین

کُشت مرا باعشوه ها ی مستانه ای

چرخ وفلک درعشقبازی های او 

ماه ومهش گدا ، بانگاه جاودانه ای

مهر را زنجیر به پا، دردام خود اسیر

در خُم خانه دل، با جام می وپیمانه ای          

                                                      29/2/98

                                      مهرداد عسکری بهبهانی (مهر)

سکوتی گرفته است مرا در بر

نشانی از هم زبانی نمی بینم

داده ام از دست زورق خیالم را

 در این با خیالی خیالی نمیبینم 

آتش زیر خاکستری مانم که جان دارد

دراین آتش نشانی ازمهربانی نمی بینم

درانتظارم که باز آیی با نسیم صبحگاهی

در زورق بشکسته ام  یارینمی بینم

در دریایی متلاطم در امواج سهمگین

 بادبانها بشکسته، فانوسدریایی نمی بینم

آرزوها گم گشته در این امواج طوفانی 

تا به سر منزل مقصود ساحلی نمی بینم

 مهرحاجت ها ناآمده به دست بادرفت

آرزوها گم گشته جزسرابی  نمیبینم

                                                          16/2/98

                                             مهرداد عسکری بهبهانی ( مهر)

ای باران  ای باران 

    کاشبشویی دلها

کاش بشویی غم ها

کاش جام از بادهتهی نکنی

تا مست شویم از باده عشق

ره گم نکنیم

خدا را در سجادهمادربزرگ

و بوی نم نمباران

روی سقف کاه گلیبو بکشیم

و همسفر شویم  هم ره دوست

و نپرسیم خانهدوست کجاست

توضیح به همرهان و همدلان عزیز : خانه دوست کجاست، از استاد زنده یاد سهراب سپهری اقتباس شده 

                                                10/1/99

                                       مهردادعسکری بهبهانی ( مهر)

این  فصل سرد بیرحم

به پایانش رسیده است

با ترس و وحشت

از ویروسی که می بلعد

میان دیوارها و راه ها

چگونه از نوروز سخنباید گفت

و فاصله ها                           

میان من و ما و شما

وقتی دیگر روی کسی را نتوان بوسید           

وقتی کسی دست کسی رالمس نمی کند

وقتی آغوش کسی برایکسی باز نمی شود

وقتی کنار سفره هفتسین

آه و حسرت رفتن عزیزانهمراه است

چگونه باید گفت سالنو مبارک   

عیدت مبارک  

                                                          27/12/98

                                                مهرداد عسکری بهبهانی ( مهر)

دل از مابرگرفتی  باشد برو

دل بیقرار راازما برگرفتی باشد برو

هرچیزدر چرخشچرخ و فلک

خدای ما در چرخو فلک باشد، باشد برو

خفته ی پیدا وناپیدا در زندگانی بوده ایم

برسر امیال باما بر سر جنگی باشد برو

سخت گشتیم درطوفان زندگی

در قایقی بشکستهرها کردی باشد برو

امواج می بردقایق بشکسته را

دل بسته  به فانوس دریایی باشد برو

حمله ها شد ،ه ها در چرخشن

امید بر ساحلی،سکان دردستان  باشد برو

امواج می کوبدبر تخته ها ی قایقم

نشان از فانوس دریاییمی آید ز دور باشد برو

می کشد مرا چرخو فلک در طوفان زندگی

در انتظار ساحلمهرچه پیش آید خوش آید باشد برو

                                                                    25/7/98                                                                                                                 مهردادعسکری بهبهانی (مهر)

گویا شعرم شده نگاه 

چراغ اتاقم  شده خاموش

تصویرم شده بهشماره

نگاهم شده تصویرمات خانه

به یادگار

گلدانی می خواهمداشته باشم بر تاقچه

می خواهم شمعهای بسیار برافروزم

در گلدان 

دخیل ببندم برآن

از اشک هایشریسمان بسازم

تا شاید لب بازکند کلمات                                                                                                              تصویرم بر دیوارم قاب عکسی شود

از واژه ها ی  پرمعنی

رد پاهایش دربرف می خلد

در کوچه هایاسیر

این منم به انتظار

تا کس در بگشاید

در واپسین فصمستان

به روی بهار

                                      مهردادعسکری بهبهانی (مهر)

                                              27 /11/98

نگا را سروده ام برای چشمان غزلسرای تو

سرخوش نمی شوم  بی نگاه  دلربای تو

می کشم  نقاشی چرخ و فلک دوار در خیال

هرچه رسد نیک رسد  به شوق دیدار،مرحبای تو

دل در کمندش گذاشته  دنیا میرود بکام خویش

شیدا زده می گردم در چرخ فلک به سودای تو

مهر محو شو در خلسه  قوس قزح به نگاه یار

این روا نباشد عاشق و شیدا نباشم به دنیای تو

                                                       20 /11/98

                                                   مهرداد عسکری بهبهانی (مهر)

چقدر در تو گمگشته ام

در وادی زمان

تو مرا برده ای

به مهمانی واژهها

گم شده ای  در کلام

پیدایت نمی کنم

 قاصدک هایوحشی

در باد

این پیام راآورد

 که چه کسی می سازد فقط

قاب عکسی یادگاری

بر دیوار

                                             28/10/98

                                         مهردادعسکری بهبهانی 

فقط منتظر باد وبارانم

دراین هوای دودزا ی سنگین آلوده

این درد مشترک

آجر به آجر خشتبه خشت

نفس به نفس

در انتظارهوایپاک

بدنبال آسمانآبی میگردم

وازآن رویا میسازم

این هوای سنگین

دود  گرفته                                                                                                                     کهپوزبند هم دیگر جوابش را نمیدهد

اکسیژن  را فریاد  میزنم

طلب می کنم

می خواهم از اینخفقان بیهوده                                                                                             کهدارد می برد مرا به مرگ

رهایی یابم  

فقط منتظر باد وبارانم

                                              12/10/98

                                   مهرداد عسکری بهبهانی

پوزبند ( ماسک )

فرارسیدن سال نو مسیحیبر تمام مسیحیان جهان مبارک باشد

آرزو دارم جهان سالیدور از خشونت و جنگ پیش رو داشته باشد و همه ابنای بشر در صلح و مهربانی بسر برند وبا صبر و شکیبایی  از هرگونه خشونت دوریکنند و مهر ورزی و عشق را سر لوحه مرام خود قرار دهند

سا نو مبارک

با احترام

مهرداد عسکری بهبهانی 

در حریم دلسودای تو با ماست هنوز

در غزلخانه دلدل شکیباست هنوز

شد پیمانه عمرپرازآه فغان ازدوری

قصه حضرت عشقدریغاست هنوز

سازوسرپنجه ماکوکنشد ازروزازل

دل درکویدلنوازان  تنهاست هنوز

شب شد بی ستارهازغم دوری دوست

درشگفتم ماه ومهتاب با ماست هنوز

مهردرحیرتم برمهرخانهدل بستند چرا

ندیدند قامتاناستوار که با دلهاست هنوز

                                   6/9/98

                   مهردا عسکری بهبهانی (مهر)

دل در کمند آرزوهابا فرجام  گذشتند در راه عشق

فتاده در راه بیپایان نا آرام  گذشتند در راه عشق

شب سحر ناکرده ،پدید آمد ، ماه از پشت ابر سیاه

  ماهیان  در آب برکه شادکام گذشتند درراه عشق  

خورشید بیکران شعلهها دارد در غوغای خویش

سوختند  دلدادگان با دلی آرام  گذشتند درراه عشق

مهر دلدادگان ازکف بدادند  جان در ره سودای دل

کام از جانبر گرفتند از طوفان  گذشتند در راه عشق

                                                 3/9/98

                                         مهرداد عسکری بهبهانی (مهر)

چه شعرهایپرستاره که نگفته ام برای تو

چه حدیث هایعاشقانه که نسروده ام برای تو

چکامه نگاهپرستاره ات میسراید برای من

و من نغمههای  عاشقانه سروده ام  برای تو

از راه پرپیچ وخم گذشته ام در فصول در فصول                            

نقش برگان زردپاییز بسیار کشیده ام برای تو

قاب عکس خیالتبر دیوار خیالم نقش بسته است

شراره های آتشمکه شعله کشیده ام برای تو

ساز مهر با خیالتو نغمه ها  سروده است

ببین  آینه ام  که به یادگار مانده ام  برای تو

                                                           1/8/98                                                                                    مهردادعسکریبهبهانی ( مهر)

چهارشنبه 16 مرداد 1392

عید آمد مبارك باشد دعا و راز و نیاز شما

   نوشته شده توسط:مهرداد    

ارسال به

پیشا پیش عید سعید فطر به كلیه  مسلمانان جهان بویژه هموطنان عزیزم مبارک باشد .  

عید آمد مبارك باشد دعا و راز و نیاز شما

****************************

عید آمد، مبارك باشد دعا و راز و نیاز شما

سفره ی محبت دوست به نگاه خاشعانه شما

این ماه كه مهمان خانه ی دوست بوده اید

اوست طلیعه دار نگاه بی ریای عاشقانه شما

بوی عطر گل محمدی، سجاده مهرتان را داد جان

مزین كرد با نور، سجاده ی پرپیمانه  شما

خوشا بحال عاشقان شیدایان وادی وصل

مبارك باد توبره ی پرمحبت خوان گسترانه شما

پایكوب و رقصان شوید به سماع برخیزید

تا خوبان ظاهرشوند به درب منزل صبورانه شما

زم زمه ی دف و نی حجاب ز تن عاشقان ربود

كه این طلعت مبارك باد به شما و خانواده ی شما

روزه داران، برپا شوید و پایكوبان یپا خیزید  

كه اوست مهمان عزیز سفره ی پر رمز و راز شما

مهر ست كه عاشقانه قلم به رقص در آورده است ببین

تا ستایش كند،بوسه زند سجاده ی عارفانه شما 

                                      مهردادعسكری بهبهانی (مهر)

                                           19/9/80

                                            16/5/92 

دل در میان بادهها حیران می رود

جان پریشان درپیش نالان می رود

آتشی برجانفتاده گریزان پا ببین

پگاه در پی دریاخروشان می رود

هرچه کردم تا  نصیحت گویمش

گفت نکن، دل درپی جانان می رود

دل شده اسیر چشمشهلایش هیچ مگو

تو ندانی این، دلشیدا شتابان می رود

هستی جام  می دهد در سلوک عاشقی

چون زلیخا بادرد هجران می رود

لذت دیدار مارابرد به درگاه عدم

فرصتی  برجا نماند حیران  می رود

چو  آتش بکام مهر فتاد،  رفت رفت

جام دردست پایکوبانخرامان می رود

                    مهرداد عسکری بهبهانی (مهر)

                                1/4/99

چقدر دلم بی تورها شد و گذاشت و رفت

چقدر بی توبیقرار، تنها  گذاشت و رفت

سرگشته،حیران، بههر کجا سرکشیده ام

سرگردان بههرکو و گذر سر گذاشت و رفت

نم نم آمدی بهسرگذشت تنهایی من دیدی 

چگونه در ابهام وبی خبری گذاشت و رفت

سالها گذشت گردپیری نشسته بر تارکم

تمام عمر با خوابو خیالش گذاشت و رفت

جادوی خیالش بردمرا به سرزمین عشق

افسوس  چو باد  گیسو افشانگذاشت و رفت

این سراب در کویر میکشد مرا با ستاره ها

تشنه با عطش  به هجران گذاشت و رفت

                                        22 /99/5                                                                                            مهرداد عسکری بهبهانی (مهر) 

چقدر خوبست اگربیایی

چقدر خوبستاگر دیر نیایی

چقدر خوبست

در چارچوب خالیدل من

جای بگیری

عهد بجای آری

                                      مهردادعسکری بهبهانی ( مهر)

                                               21/3/86

چقدر دلم بی تورها شد و گذاشت و رفت

چقدر بی توبیقرار، تنها  گذاشت و رفت

سرگشته،حیران، بههر کجا سرکشیده ام

سرگردان بههرکو و گذر سر گذاشت و رفت

نم نم آمدی بهسرگذشت تنهایی من دیدی 

چگونه در ابهام وبی خبری گذاشت و رفت

سالها گذشت گردپیری نشسته بر تارکم

تمام عمر با خوابو خیالش گذاشت و رفت

جادوی خیالش بردمرا به سرزمین عشق

افسوس  چو باد  گیسو افشانگذاشت و رفت

این سراب در کویر میکشد مرا با ستاره ها

تشنه با عطش  به هجران گذاشت و رفت

                                        22 /99/5                                                                                            مهرداد عسکری بهبهانی (مهر) 

نمی دانم دلمسخت پریشان ست چرا

نمی دانم بی بالو پر سوگوارست چرا

می دوم درپی عشقمدر خاطرات  شهر غریب

نمی یابم در بندعقلم گرفتارست چرا

رها نمی گردم ازجنگ عقل و دل

نهیبم میزندشیطان دل که خریدارست مرا

عمر مهر بگذشت ناآمد به درب دل دیوانه اش 

شوخ چشمی، نازک ادایی که علمدارست مرا      

                                             1/7/99

                                       مهردادعسکری بهبهانی 

پیام تسلیت

در گذشت استاد بیبدیل موسیقی وطنمان ایران و جهان زنده یاد  شجریانبزرگ و عزیز را به تمام هنرمندان و موسیقی دانان ایران و جهان به ویژه خانوادهمحترمشان  تسلیت گفته، روحش قرین رحمت و آرامش باشد.

دیگر دهر مثل اونخواهد زایید .

روحش شاد

                                        مهردادعسکری بهبهانی 

دلم سخت سر درگریبانست هنوز

سفره دل سخت غمبارست هنوز

سفرکرده به راهدور عاشق ترین

دیدم چراغ آسمانگوهربارست هنوز

رفته از کالبدشروحش دریغا مرهمی

مانده برجا روحشگوهربار ست هنوز

می تراود لحظهبه لحظه اندیشه اش

تا ابد چو حافط  رند و شیدایست هنوز

گنج ما بهیغمارفته در دل خاک دریغ

عشق بازی از الستبا غمگسار انست هنوز

 مهر خاموش نمی گردد شمع وجودش از سر کلام

می درخشد تا ابد مرغسحرچه تابناک است هنوز

                                                20/7/99

                                            مهردادعسکری بهبهانی

آنگاه که چشمانتوزید در من

آشیانه کرد درقلبم

سرودی از امواجعشق

در من زائیده شد

گویی نوایی ازنسیم

در من دمیده شده

و این عطر بیپایان

این زلال بیقرار

رها شد در من

و این عطرملکوتی

آغاز و پایان منشد

                                                        28/5/97

                                                        29/7/99

                                               مهردادعسکری بهبهانی (مهر)

بدنبال چشمانیم

که گم گشته 

بدنبال سرابی ، آبی

پیدا نمی کنم در این کویر

شوق پرواز خیال

مرده است

واین سرگردانی

برده است مرا

قلمم گیج و منگ

میدود در پی دریایی

با قایق خیال

شاید بیابد ساحلی

که حتی سراب هم

سیرابش نمی کند

در این واویلای

سرگردانی

دل خویش

                                         4/9/99

                           مهرداد عسکری بهبهانی ( مهر)

گل ها چه زود افسرده می شوند

در باغچه گل                                                                                   

ابرها چه زود می بارند

در پس ابر های کبود

رعد ها چه زود صدایشان

از غرش وا می ماند

در حسرت فریاد

برق ها چه زود می سوزانند

ریشه و جامه سبز

خورشید چه زود می نشیند در تنگ بلور

روز پرستار به تمام پرستاران فداکار و جانباز ملت ایران  و پرستاران جهان تبریک گفته آرزوی سلامتی برای خودشان و خانواده محترمشان خواهانم .

خدا بهتون قوت بدهد و هیچ وقت پر پروانه ایتان چیده نشود .

با احترام

مهرداد عسکری بهبهانی (مهر)

دراین شب یلدایی تنهایی

که لبای سفید برتن

ماسک بردهان

لباس رزم برتن

تیمار می کنید بیمارهای خویش

بی ریا می کشید جور ما

با محبت و مهر خویش

و سخت سنگینی میکند بر دوش

این مسئولیت خطیر

ما دعا میکنیم  شما را

با پرپروانه ای

که چه زیبا می سوزید بگرد شمع

و چقدر بی ریا نشسته اید

بر سفره دل ما

به پاس جان فشانی های

فرشتگان سفید پوش

دست درد ست هم

برکنیم این ویروس آدم خوار

                                      1/10/99

                         مهرداد عسکری بهبهانی ( مهر)               

با سپاس از پزشکان و پرستاران و خدمه زحمت کش مراکز درمانی سرتاسر ایران عزیز

فرا رسیدن سال نو مسیحی را به تمام میسحیان جهان و به ویژه هم وطنان عزیزم  پیشا پیش  تبریک گفته آرزوی سلامتی و تندرستی برای تمام ابنای بشر خواهانم .

بامید روزی که این ویروس آدم خوار سایه شومش را از سر جهانیان  کوتاه کند .

                                                                        با احترام 

                                                                  مهرداد عسکری بهبهانی 

تو کجا و من دیوانه با دل بیقرارم کجا

شب گردی با مستی و دل داغدارم کجا

در حرمت کلام عشق ،گم گشته راهم ببین

سودای عمر رفته و قصه دل گرفتارم کجا

نمی روی از خاطرم لحظه به لحظه عزیز

بدنبال   دیوار خاطراتم  یادرگارم کجا

نگاه می کنم به ساعت و  تیک تاک آن

ثانیه به ثانیه می گذرد  می دود،عمر نابکارم کجا

قلمم به رقص با جام می وسراب و دف ونی

مهر عشق بازی با خیالم  چشم  انتظارم کجا

                                                9/10/99

                                      مهرداد عسکری بهبهانی ( مهر)